ANI 42
11Temmuz 2016
Kenyadan ayrılma zamanı.
Nairobi garajına girmek, yürümek, otobüsü bulmak çok zahmetli.
İnsan seli otobüs seline karışmış, kördüğüm olmuş.
Bir adama iki dolar verdim önüme düştü yolu açtı otobüsümü
buldu
Uganda sınırındayız o zamanlar vize istiyordu Uganda ama
benim yeşil pasaportu görünce, nazikleştiler uluslar arası görevde
bulunduğumu sandılar.
Ne diyeceğimi bilemedim bir an, şu an tatildeyim dedim adam
aracınız nerede dedi dedim otobüsle geldim pasaport özel ben sıradanım.
İnanmadı
bana göz kırptı anladım gibisine.
Para ödemem gerek ama almadılar zorla ödeyecek değilim ya Uganda daha sınırda beni güzel karşıladı.
Uzun yolum çok eğlenceli geçti.
Pazar günü olmalı aileler bahçelerde oturmuş yemek yiyor
çocuklar .
Mutlu insanlar ağız dolusu gülüyorlar.
Ne kadar güzel köylerden geçtik.acılı sosları pirinç pilavına bulayarak yedim çekinmeden ve karpuz ve muz…
Yollar yavaş yavaş yeşillendi insanların daha renkli
giyiniyor,
Filim setinde gibiyim .
Kampalaya gidiyorum , adı bile bir hoş.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder