BİR HAYAT BİN BİR ANI

ANI 72

10 Eylül 2016

Namibya yolundayım otobüsle gidiyorum.

Yolda hiç görmediğm şiddetli sağanaklar vardı,şimşekler çaktı ama hıç hız kesmeden sorun yaşamadan Windhoekteyim.

Otobüsten inince bir kadın yaklaştı adımı söyledi.

Inıtmuştum Margretin kuzeninin beni bekleyeceğini.

Pek hoşlanmadım kadından ama Margret aramış bu kadar zahmete girmiş beni karşılama gelmiş bindim arabasına.

Güzel bir semtte küçük bir villa,ev pahalı döşenmiş ama kadın kadar sevimsiz geldi bana.

Şehir merkezine arabayla yarım saat uzaktayız.

Toplu taşım yaygın deği buralarda kadının arabasına yada taksiye muhtacım kısacası pek mutlu değilim.

Neyse  bir şeyler atıştırdım keyifsiz yattım kadını televizyon seyrederken bıraktım.

Ertesi gün gittiğimiz AVM de  kalabalık vardı U Tube nin konseri varmış bu gün.

Sadece Windhoekte konaklayıp birkaç çöl turuna katılacaktım.

Lonly planetten konaklamak için adreslerde hazırdı ama şimdi merkeze uzak bu kadının evi ndeydim.

Kadının kocası ölmüş bir oğluda başka kentte.Emekli olmu,ş galiba bir cins rahibe şimde bir hastanede yarım gün çalışıyor.

Evdende kadındanda bu kadar yolu gelmektende hoşlanmamıştım.Ama  bir şey de yapamadım ayrılmak için.

Ertesi gün bende merak ettiğim için kadının çalıştığı hastneneye gittim onunla kilise hastanesi yaşlılara hizmet veriyo.

Konuyu açmak zorundayım bir şekilde.

İyikide açmışım  kadın günlük elli dolar demezmi  ne yemek ne kahvaltı içinde,ayrıca arabasıyla beni getirip götürecek o fiyata dahil değil..

Margrete ödediğim fiyatı söyledim ,orada tek oadad kalıyordunuz burası kocaman ev.

Tamamda benim eve ihtiyacım yo kki

Sevimsiz bir sessizlik içinde geri döndük dedim taksi nasıl bulurum.

Ben bırakırım dedi iyi dedim topladım eşyaları.Yolda  borcumu sordum  bu sefer borcun yok diye tutturdu.Pasif agrassif.

Kısaca  bir gezgin olduğumu kaldığım evin kaç odalı olduğunu iplemediğimi falan anlattım.Teşekkür ettim.Konaklamma için yirmi yol ıcın on dolar bıraktım arka koltuğa.

Windhoek guesthausun kapısına kadar bıraktı beni.

Dün Pazar günü onun  çalıştığı kiliseye gitmeyi planlamıştık, yolda Pazar günü gelip beni alacağını söyledi.

Benimle hostele girdi, kalacağım odayı gördü hatta resepsiyonist ikiımıze tüm hosteli gezdirdi gururla, bu seyahatte konakladığım hoş hosteldi,yeni temiz ve en ince ayrıntıları bile düşünülmüş.

Kadının evine bin basar ve odam sadece 15 USD.

Mutfakta ihtiyaç duyacağım her araç gereç ın en yeni modeli var

Hostelde ayak işi yapanlar zenci ofıstekiler beyaz.

Zambiada tanıştığım Amerikalı gezgin Bil de burda,hostel dolu.

Her  cinsten ırktan insan var galiba elli kişi cıvarındayız.

Sarı ırk genelde derli toplu olur ama koreli kız nerdeyse tamamen çıplak ortada dolanıp duruyork, herkesle muhabet ediyor.Bır ara konuştuğumuzda yirmi gün içinde üçtelefon ka bir bilgisayar kaybettiğini anlattı. Hatta birde uçak kaçırmış  Çok içiyor olmalı.Ama tuhaf bir şekilde konakladığı yerlerın adresleri ezberinde.

Birkaç saattirde  saatini kaybetmiş sorup duruyor gören varmı diye.

Bir haftadır, aile ortamındayım özlemişim hostelde , gezgİn yoldaşlarımla olmayı.