BİR HAYAT BİN BİR ANI

ANI 82.

19 Eylül 2016

Freser adasında ilk gün göl ziyareti yaptık bir orman gezisi sonra konaklayacağımız yere gittik.

Yasal olarak  kalıcı bina ve tuvalet yapılamıyor adada.

Rüzgar şiddetli değilse at sinekleri fena  ısırıyor.

Canımız yanınca  kollu tişört ve pantolan giydik. Sinekler tişörtten bile  derimizi dişliyorlardı. Sarı renkli kocaman at sinekleri.

Yerleştik, çadırda kalcaklar çadırları kurdu ben bungalowuma yerleştim ama çok pis.

 Avusturalyada bu kadar pis bir konaklama ummuyordum.  Sonunda dayanamadım . Genemi problem Tülin ! Evet gene problem.

İlla çadırda kalayım  burası çok pis.

Temiz tırnaklı rehber para iadesi yapmayız  dedi olur dedim.

Çadırda konaklayan bir gezgin severek teklifi kabul etti  uyuyacak yerleri değiştik.

O zamanalr gezgin olmanın ne demek olduğunu bilmediğimden sürekli çıkıntılık yapıyordum.

 Eşyalarımı topladMn odamdan çadırların bulunduğu alana yürüdüm.

Çıt yok her kes  ortadaki yapraksız çılız ağaca bakıyor .

Yaklaştım ve gözlerime inanamadım bir boğa yılanı, en az üç metre ,kuyruk ağacın tepesinde baş  ağacın gövdesinin en altında öne doğru uzamış dil  dışarda  iştahla yalanıyor.

Ağaçın tepesinde  kampın tek ampulü olayı aydınlatıyor.

Evet yılanın tam önünde  kocaman bir sıçan,yada bezneri bir yerel hayvan.

Her ikiside sessiz ve hiç kımıldamadan göz göze birbirini kolluyor.

Grubun ne zamandır bu halde seyrettiğini bilimiyorum.

Tüh ki ne tüh tamda çadıra geçecektim artık odamı geri verin diyemem.

 Bu gece uyku haram bana. Ağlamak istiyorum ama  gördüğüm inanılmaz olay  engel oluyor. Bende büyülenmiş gruba katıldım ,hepimiz sus  ve taş kesildik.

 Veee tek hamleyle küçük hayvan yılanın ağzında.

Konaklayan diğer gruptan biri kürekle hayvanı öldürdü muhtemelen elinde kürek fırsat kolluyordu. Ard arda iki ölüm.

Ölüm sessizliğindeki grup aniden hareketlendi.

Rehbere yanaştım  tüm sevimliliğimle bu yılanın çadırdan girme olasılığı varmı.

Namussuz sırıttı iyi geceler Tülin dedi gitti.

Tüh bungalowu vermeyeydim iyiydi.