BİR HAYAT BİN BİR ANI

ANI 112

 20 Ekim 2016

Çekinerek yola çıktığım Meksika Küba seyahatinden dönerken Frankfurtta uçak değişimi nedeniyle sekiz saat boş vaktim vardı.

Fırsat bu fırsat deyip dışarı çıkıp kenti dolaşayım dedim.

Her ne hikmetse gözüme çarpan  free shoptan iki şişe viski aldım sırt çantama koydum, gereksiz bir ağırlıktı ,saçma bir seçimdi.

Çıkış kontrolünde görevli bir şişe alabilirsiniz yasları çiğnediniz diye tutturdu. Tamam  çöpe atın bir şişesini diyorum adam  ortada duran görmemenin mümkün olmadığı tabeladaki uyarı yazısını gösteriyor
.Hakikattende görmediğim için kendimi ayıplıyorum ama bu kadar çözümsüz ısrardan bunaldım.
 ee ne yapalım yani hapse mi atacaksın tutukla bari beni dedim ellerimi uzattım.
 Tavrım karşısında güldü şişeleri hava alanındaki emanete bırakmamı önerdi.
 emanete bıraktım belalı şişeleri tekrar  çıkış kapısına gittim görevli gülerek beni sıradan çıkardı buyrun diyerek  metroyu tarif etti.

Metrodan çıktım elimdeki harita adres soracağım aman allahım rüyadamıyım herkes türkçe konuşuyor. Rüya gibi silme  türk.

Neyse merkeze indim yemek yedim kenti dolaştım .
 Meksikalılardan sonra çok güzel geldi bana frankfurtlular.

Akşama evimdeyim. Hiçte korktuğum gibi  geçmedi seyahatim ,hiç  ispanyolca bilmeden Meksika ve Kübada üç ay dolaşmak cesaretimi artırdı.

Gezginci kişiliğimin tohumlarını bu seyahatimde attım,yada ortaya çıkardım.
Emekili ikramiyemi sıfırlayarak  Ankara uçağına bindim