22 Temmuz 2016 Cuma

BİR HAYAT BİN BİR ANI



ANI 22

22  Temmuz 2016

Çocukların duyguları ne çabuk değişiveriyor .

Bir  konserde üç saat içinde kaç kez yerin dibine batmış, tekrar göğe yükselmiş sonra yine yerin dibine batmıştım.

İşte babam koca gazinodaki  bir sürü zengin ,daha tahsilli insanın arasında Anıtkabir mimarının adını bilen tek kişiydi ve ilk kez gideceğim  bir tiyatroya davetiye kazanmıştım. Dün yazmıştım ya.

O zamanlar Nejat Uygur en popüler oyunculardan biriydi.

Gazinodan çıkarken şık bir hanım bizi karşıladı, iki davetiyeyi babama tebrikler içinde uzattı.

Babam biz altı kişiyiz o davetiyeleri başkasına verin siz dedi.

Kadın kem küm ederek bir sorayım içeriye sayıyı artırabilirler mi derken  Yolaç uzaktan özürler 
dileyerek tabii ki hepiniz davetlisiniz ,sadece isminizi söyleyin, kaç kişi olursanız davetlimsiniz. 

Yaklaştı tek tek hepimizin elini sıktı.


Yıhoo arkadaşlarımın arasında ilk kez tiyatroya gidecek benim, babamla gurur duyuyorum.

Hiç yorum yok :

Yorum Gönder