14 Ağustos 2016 Pazar

BİR HAYAT BİN BİR ANI

ANI 45

 14 Temmuz 2016

Kampaladan Kigaliye konforlu bir otobüsle geldim.
Sınırda Yine bana  özel nezaket gösterdiler.
Yeşil pasaport  çok forslu buralarda bakmaya doyamıyor görevliler.
 Taa ki Botswanada geri çevrilene kadar.Daha önce yazmıştım nasıl geri çevrildiğimi.

Kigalideyiz otobüs şoförüne lonly planetteki otelleri gösteriyorum bir tanesinin kapısına kadar götürebileceğini söyledi.
Hava karardı biraz çekingenim, otobüsteki her kes indi bir ben bir şoför. Neyseki ana yoldan ayrılmıyoruz,
Boşuna endişelenmişim soför otelin tam kapısında bıraktı beni.
Otel bahçenin büyüklüğüne bakılırsa lükse benziyor. Bekci çantamı aldı resepsiyona götürdü park etmiş arabalara bakılırsa pahalı bir otel.bana tek kişilik odayı gösterdiler tam bir hayal kırıklığı.  Pis banyo, uyduruk bir yatak, bir ayağı kırık sefil kanape. Hiç beklediğim gibi değil ama bu saatte başka şansım yok.
Medina otelin banyo, tuvaleti oda içinde olanı bir de su akıyor.Pislik aynı.
Sabah kahvaltı etmeden otelden ayrldım bodo boda ya atlayıp lonly planetteki sahibi İtalyan olan hostele gittim. Ama motosikletin sürücüsü beni lüks bir otelin önünde bıraktı otelin adı benim hostelle aynı ama yer aynı değil. Boda bodanın sürücüsü parasını aldı beni dinlemeden gitti.
Resepsiyondakilet yolu tarif etti sora sora buldum.
Etopyadan sonraki hosteller ferah bahçeler içinde temiz havuzlu ,temiz mutfaklı bu hostelde öyle.
Ahşap odalar hoş objeler gerçi tuvalet duş ortak ama benden başka konaklayan yokmuş.
Hostel on dolar, bir tabak salçalı makarnada on dolar.yediğim en pahalı makarna ama her zaman umduğunu bulamıyor ınsan.
İtalyan hoş sohbet yakında devredip ülkesine dönecekmiş,gece soğuktu kalkıp bir battaniye daha istedim sahibinden.

Goril turu almadım,Soy Kırım Müzesini, yerel pazarını gezdim.

Üç gece kalıp Burindiye yöneldim.



Hiç yorum yok :

Yorum Gönder