BİR HAYAT BİN BİR ANI

   

ANI  37

Etopya Moyale sınır kasabasından  Nairobiye doğru gidiyoruz.

Evet otobüste tam bize göre üç adet koltuk var, koltuk demeyelim biz ona hatta otobüs bile demeyelim..

Kamyonun kasasını kapatmışlar metalden sıralar yapmışlar evet 18 saat bu demirde oturacağım.

Niye normal bir otobüs değil.

Nedenini birkaç saat sonra anladım bu yola ancak bu araç dayanabilir.

Asvalt yok ,taşlı toprak arazide gidiyoruz.

Michaelin boyuyla başı dertte zıpladıkça kafa tavana vurunca öne kayıp kısalmak istiyor, ama adamlar çok  oturan olsun diye sık aralıklarla koymuşlar demir sıraları dizleri izin vermiyor boyu kısaltmaya.

Michael arkada dizleri koridor boşluğuna gelecek şekilde bir kadınla yer değişti.

Öne kaykıldı kafayı kurtardı ama iki büklüm üstelik yer olmadığından sırt çantalarımızı elimize vermişlerdi ben ayaklarımın altına sıkıştırdım ama o korİidor  dolu olduğundan kucağında taşıyor.

Kasislerde benim bile başım birkaç kez tavana vurdu ,şaka değil  bir hopluyorsun popon yere başın tavana hem de demirlere direk vuruyor.

Deneyimli gezginleri dinleyip bu yolu uçakla yapmalıydım ama her kesin deneyimi kendine.

Otobüstekiler çok neşeli bize bakıp gülüyorlar.

Öndeki kızlar Nairobide öğrenciymiş .Bir kaç saat sonra  ancak cesaret bulup samimiyetime yanıt verdiler.

Yolda binenler ayakta dikeliyorlar koridor ayakta yolcularla doldu, bizim şehir içi otobüsleri gibi.

18 saat çekilir mi ?

Yanımda ayakta dikilen delikanlıya sordum nerde ineceksin Nairobi demez mi.

Nasıl yani 18 saat?

Daha öncede yaptım dedi.

Bana  tam kasise geldiğinde elinle önümdeki demire tutunarak  kendimi biraz yükseltmemi önerdi.Tabii bunu hareketlerle anlattı.

Önce anlamsız geldi ama dediğini yapınca yapınca kasisleri travmasız atlattım.

Gün boyu gittik aynı eziyette  ben popoyu koruduğumdan gece belki biraz uyurum, altıma birkaç tişört, aslında giyilebilecek her şeyi serdim. İyiki sırt çantalarımızı almamışlar.

Evet ayaktakiler Marsabite kadar 18 saat öyle  tavan demirlerine tutunarak gitti.

Etopyada (hot couture) pullu gece elbisesiyle mutfakta tarlada çalışan kadınlar görmüş ve çok şaşırmıştım.

Zenginlerin bağışı olan bu eski model gece elbiselerini evde ve günlük yaşamda giyemediklerinden ağır işleri yaparken giyiyorlar.

Gözünüzün önüne getirin tarlada çapa yapan kadının payetli elbise içinde kan terle çalıştığını.