BİR HAYAT BİN BİR ANI

ANI 104

12 Ekim 2016

Emekli oldum  ikramiyemin  son parçasıyla Meksikaya gideyim dedim. Kuzenimin orada yaşaması cesaretlendirdi.

Meksikositideyim bu kadar büyük bir hava alanı beklemiyordum.

 Bir düğmeye basıp parmak izimizi bırakarak pasaport kontrolünü geçtik.

   

Kalabalık nedeniyle bavuluma  ulaşmam bir saati geçti. 

Uçakta sohbet ettiğim meksikalı kadın onu bekleyen ailesine karşın ispanyolca bilmediğimden bana yardım etmek istedi, birlikte telofon kartı aldık, paramı değiştirdik sıra Leon’a uçak bileti almaya geldi. Kırk dakikalık tek yön uçuşuna iki yüz dolar ödedim. Son dakika biletlerinin (bugünün son uçağıymış) pahalı olduğunu eğer beş gün önceden alsaymışım daha ucuz olacağını söylediler. 

Bilet elime geçtiğinde kalkışa onbeş dakika kalmıştı ve daha beni Leon’da karşılayacak kuzenime telofon edememiştim. 

Bana yardımcı olan kadın ver telofonu ben ararım söz dedi. Umarım sözünde durur.

Koşarak  son kontrole yetiştim görevli  kapalı olan cep telofonumu açmamı istedi.

Ona uçağımın kalmak üzere boşuna anlatmaya çalışıyordum. Günün son uçağını kaçırmış, ispanyolca bilmeyen kadın turistin başına gelebilecekleri düşününce ısrarımdan vazgeçtim ve dediğini yaptım.

 Sonradan saatli objelere bomba takıldığı için bu uygulamanın bi çok yere olduğunu duydum.

 Ter içinde ve soluk soluğa yerime oturduğumda kapılar kapanmıştı .

Koşa koşa uçağa yetiş kapılar kapansın ve kırk beş dakika kal içerde.. Meksika sıcak bir  ülke, uçağın içi ise türk hamamı , klimalar çalışmıyor. 

Biz içeride sıcaktan bunalırken dışarda sağınak  bir yağmur başlamıştı belki bu yüzden kalkış yapamadık.

Hostese kuzenime telofon etmem lazım çıkıp bi koşu arayayım desem de güvenlik nedeniyle imkansız diye tutturdu.

Alkışlı ve ıslıklı protestolar (ben bunu bir yerden hatırlıyorum) nedeniyle otuzuncu dakikada kapılar açıldı ve çıkışta kuyruk oluştu, tam bana sıra gelmişti ki bu kez kalkıyoruz uyarısı anonsuyla yerimize geri döndük.

 Önümdeki altı aylık kız çocuğunun kulaklarında altın top küpeler bana evimdeymiş duygusunu verdi.

Sağınak yağmurdan sonra pırıl pırıl bir havada Meksikositi’den ayrıldık.

Guanahuatoya uçuş yok bu saatte  Leon en yakın kent kuzen beklemiyorsa durum fena.

 Leon’a varışımız sadece yarım saat ödediğim para iki yüz dolar. onca yıl çalış emekli ikramiyeyi hak edecem diye...

Leonun tek görülesi yeri bitirilmeyen pembe kilise. Pembe olması bir yana  bittiği gün kıyamet kapacağına inanıldığından çatısına kadar gelinmiş ama bitirilmiyor.