Az gittim uz gittim dere tepe düz gittim . Bir de dönüp arkama baktım ki bir arpa boyu yol gitmişim. Burada her gün bir anımı yazacağım ve bin bire tamamlayacağım. Hayal kırıklığına dikkat!
9 Kasım 2016 Çarşamba
BİR HAYAT BİN BİR ANI
ANI 128
6 Kasım 2016
İki gündür Bolivya Orurodayız. Kıtanın Brezilya fetivalinden sonraki en büyük ikinci festivali Paçça Mamma festivaline tesadüfen tanık olduk.
İki gündür festival kortej yürüyüşünden sonra sağanak yağmur var. Bu çok iyi denk geldi sokaklardaki idrar ve kusmuk çer çöp doğal olarak temizleniyor.
Ertesi sabah yine güneşle pırıl pırıl ter temiz güne başlıyoruz. ne iyi denk geldik diyoruz arkadaşımla.
Her yerden gelen katılımcılarla nufusu üçe katlanan Oruroda yer bulamayanlar kuytu köşelerde ,sokaklarda yatıyor. ATMler geçe yarısı sokakta kalanlara bedava otel.
Her türlü hizmet aksıyor ama yerli halk alışkın, bizden başka bir çorbayı bir saat beklemeye kimse itiraz etmiyor. Biz ediyoruz ama.
Sabah otobüs terminaline gidiyoruz ama otobüs yok. Sefer iptal. Şöför uyanamamış,şimdi uyanır diyor ofisteki tek görevli.
Yolcular beş gezgin itiraz ettik tamam uyandırmayın adamı diye.
Bir kaç saat içinde bir minibüs ayarladılar bize sürücüde ayık gibi, çıktık La Paza doğru yola.
Yolumuzdaki tüm yerleşim yerlerinde festival devam ediyor. Aynı egiyle benzer danslar yapıyorlar.
Kırsal kesimde günlük giysileriyle ağaç dallarını sallayarak dans ediyor Bolivyalılar galiba aynı şarkıyı söylüyorlar.
Pacca Mamma festivali doğanın bolluk berekete uyanışının festivali,"doğa ana" festivaliymiş.
La paza girdik. Burada biraz değişti festivalin rengi her kes bir birine balonlar içindeki renkli sıvıları atıyor. patlayan balon kime denk gelirse renkli sıvıya bulanıyor ve etrafındakileri güldürüyor evet koca koca kadın ve erkekler bu şakayla yerlere yatıyorlar.
La Pazdayız. O kadar az otobüs varki ve tek tük yolcu. Ulaşım nerdeyse hiç yok.
Garajdan bir taksi bulduk konaklayacağımız yere.Daha binmeden arkadaşım ve be de o balonların hedefi olduk.
Taksinin camlarını sıkı sıkı kapatarak, kalabalığı zar zor yararak konaklayacağımız hostele vardık. yer yokmuş .
Çantalarımızı hostele bırakarak etrafta başka otel için dolaşıyoruz baktık.
İki katı fiyatına ıkı katı konforlu bir otelin titiz sahibinden odamıızın anahtarını aldık.
Kadın çok titiz, odamızı arada kontrol ediyor sanırım bizi ikinci gün ıslak havlularınızı koltuklara koymayın diye uyardı.
Sadece titiz değil sabit fikirli de afrikalı olduğumuza inanmış bir kere Türkiye Asya ve Avrupa arasında.... uyarılarımızı dinlemiyor bile.
Başkalarına bizi tanıştırırken afrikalılar diye tanıştırıyor, çok yandık güneşte ondan mı acaba.
Neyse oda çok temiz olduğundan itiraz etmiyoruz kadına.
Kaydol:
Kayıt Yorumları
(
Atom
)
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder