BİR HAYAT BİN BİR ANI

7 Temmuz 2016

ANI 7

Seyahat etmeye başladığım ilk günden beri bir ülkeden çıkıp öbürüne kabul edilmezsem ne olur diye hep merak etmişimdir.

Afrika yolculuğuma Etopyadan başladım on bir ülke sonra Güney  Afrikada bitirdim.

Yıllarca ertelemiştim korkudan. Özgürlüğün en büyük düşmanı  korku.

Hiçte korkulacak gibi değilmiş .

Yeşil pasaportuma güvenerek vize almadan çıktım yola o yıllarda  gezdiğim Afrika  ülkelerin yarısında yeşil pasaport vizeye tabii idi. Ama Uganda, Ruanda yeşili görünce öylece kabul etti. Buna güvenerek Zambiaya da ön vizesiz girdim. Biraz ısrar etmem gerekt gerçi.

Zambia, Botswana, Zimbabwe  sınırında  Livingstone da şahane bir  hafta geçirdim İsveçli bir kadın gezginle Bostwana seyahatini birlikte yapmaya karar verdik.

Sabah aldık eşyalarımızı önce taksiyle sınırdan çıkış yaptık sonra motosiklerlerle iki  ülkeyi ayıran nehire geldik vapura bindik. Bir kaç kişiyiz, çalışanlarla sohbet ettik, tekrar  taxi tutup Botswana sınır kapısına geldik. Yol boyunca Botswana   programı  yapıyoruz.  Kız sınırdan geçti ,tellerin ardında  benim geçişimi bekliyor.

Botswananın yeşil pasaporta hatta diplomatik pasaporta bile  vize istediğini biliyorum ama Zambiada ve diğer ülkelerde yeşil pasaport işe yaramıştı .

Görevli kadın  vize almamı istedi bende önceki ülke sınırlarından geçtiğim damgaları gösterdim. Seyahat arkadaşım tellerin arkasında sabırla bekliyor beni.

Görevli  israrlı ben de öyle ,beni yetkili birinin odasına aldılar aynı konuşmalar devam etti.

Artık geçiş alamayacağımın farkındayım kabullendim, şimdi Zambiaya nasıl geri dönecem,aldı beni bir kaygı  . Oradan pasaportuma çıkış damgası vurdular bunun sıkıntısını yaşıyorum. Sonunda  işveçli arkadaşa gelemeyeceğimi, beklememesini söyledim ve aynı motosikletle nehir kenarına geri döndüm. Sıkıntılıyım  hatta korkuyorum bir yandan da ne olacak işin işinden nasıl çıkacağım merak ediyorum ,işte çok merak ediyordum ya geldi başıma. Biraz haz da yok  değil ,.az ama daha çok endişe hakim.

Teknede gelirken lafladığımız çalışanlardan biri dalga geçerek gülümsedi, gerimi  çevirdiler seni diye. Çok utandım ve hiç kurgulamadığım kelimeler dökülüverdi ağzımdan. Hayır cüzdanımı unutmuşum otelde alıp geri geleceğim ,adamın sırıtışı yarım kaldı.

AAa insanın seyahtteyken  zihnimi açılıyor ne. Kendiliğinden sorun çözüldü. Cevabım hazır sınır görevlisinede aynı şeyi söyledim adam çıkış damgasını iptal ett ,.doğruca konakladığım o şirin otele.İçim çok rahat artık ,çalışanlar hayırdır dedi bu kez ben beni almadılar dedim. Bir hafta daha kaldım o otelde ve yönümü Namibyaya çevirdim çokta iyi yaptım.

Bir daha sınırdan çevrilirsem  dönüş cevabım cevabım hazır.